ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ (***)

Μου είχε λείψει ο Σαμ Ράιμι. Ο κανονικός του Evil Dead και του Darkman κι όχι ο γιαλαντζί του Spiderman. Oταν άκουσα οτι ξεκόβει (έστω και... προσωρινά, αν πιστέψει κανείς τις φήμες) απο το franchise του τελευταίου, ήμουν σχεδόν σίγουρος οτι αυτό που θα έκανε θα έμοιαζε πολύ στο... Μέχρι την Κόλαση.

Το αστείο εδώ ξεκινάει απο την ίδια την υπόθεση. Δε θέλει και πολύ να σκάσεις ένα πρώτο... μειδίαμα όταν ακούς πως η γλυκύτατη τραπεζική υπάλληλος της Αλισον Λόμαν πέφτει θύμα της... Λάμιας και της κατάρας της επειδή αρνήθηκε επέκταση δανείου σε φτωχή, φυματικιά και μάλλον απροσάρμοστη γριούλα! Σε μια δεύτερη φάση, χαίρεσαι που βλέπεις τον Ράιμι να μην παίρνει ούτε δράμι της ιστορίας στα σοβαρά. Δε θα σου στερήσει ούτε το "βρώμικο" screwball κωμικό στοιχείο (η μασέλα της γριάς εξελίσσεται σε... σιχαμερό φετίχ!), ούτε τα cheap thrills που τον έκαναν άρχοντα του cult τρόμου των '80s (ακόμα κι αν το τρικ με τις "πόρτες" έχει μάλλον ξεπεραστεί κι απο τον ίδιο), ούτε τους γραφικά ξεκαρδιστικούς β'ρόλους (ο εκνευριστικά απαθής διευθυντής, το μέντιουμ που προτείνει ιδέες... μάλλον αποτυχημένες) και φυσικά ούτε τα πανηγυρικά αξιοθέατα της κωμικής του ευφράδειας, όπως η κατσίκα που "μολύνεται" με το ακάθαρτο πνεύμα και ρίχνει μπινελίκια στην ηρωίδα - μια κλασική φιγούρα ενός Evil Dead τσίρκου...

Βέβαια, υπάρχει κι ενα μεγάλο "αλλά" στην όλη φάση, που αναγκάζει το Μέχρι την Κόλαση να μένει στη σκιά των προκατόχων του. Σαφώς λείπει ένας κεντρικός χαρακτήρας-οδοστρωτήρας τύπου Μπρους Κάμπελ (άντε να βρείς ξανά έναν τέτοιον...). Σαφώς και ο ρυθμός δεν είναι εκείνος ο φρενήρης για τον οποίο έχεις ικανό (ακόμα και στα... mainstream του) τον Ράιμι. Σαφώς και η ίδια η Αλισον Λόμαν είναι πολύ "λίγη" για να έχει "στροφή" στο χαρακτήρα της, όταν η πλοκή το απαιτεί. Και πολλά ακόμα μπορεί να χρεώσει κανείς σε αυτή τη, μάλλον νοσταλγική, προσπάθεια του Ράιμι να θυμηθεί τα νιάτα του. Αλλά, κακά τα ψέματα, εδώ θα διασκεδάσεις καί τα 99 λεπτά της διάρκειάς της, κι ας μην είναι η ταινία που θα έπαιρνε - για πλάκα! - στην καλύβα του ο Ash...