OSCARS 2012: ΑΡΓΚΟΜΑΧΟΝΤΑΣ

[Λέω να αλλάξω ήθη κι έθιμα εδώ μέσα. Δηλαδή, γραμματοσειρά.]

Σε δύο εβδομάδες περίπου έχουμε πάλι πανηγυράκι, τηλεοπτικό κυρίως, με τα αστειάκια του (ας πιάσει ο Σεθ ΜακΦάρλεϊν πριν ξαναζωντανέψουν τη μούμια του Κρίσταλ), τα -δεν-έχω-λόγο-ύπαρξης- χορευτικά του (εκτός αν οι live - όπως φαίνεται - εκτελέσεις των τραγουδιών απο τις ταινίες του 007 έχουν κάποιο touch παραπάνω), τα λούσα του, τα κλάματά του, τα νεύρα του (για μας τους "φυσιολογικούς", κυρίως, που υποστηρίζουμε άλλα πράγματα), την προβλεψιμότητα και, πού και πού, τις εκπλήξεις του. Τα έγραψα τόσο τυποποιημένα που βαρέθηκα ο ίδιος.

Προβλέψεις. Ουάου. Πιάσ'το αυγό και κούρευτο. Πριν τα Χριστούγεννα, είχες μόνο ενα βραβείο σίγουρο κι αυτό ήταν η Σκηνοθεσία του... Μπεν Αφλεκ. Αντ'αυτού, ο Αφλεκ δεν είναι καν υποψήφιος. Λες, πάει, το Argo χάνει έδαφος και κερδίζει ο χασμουρητοπρόεδρας του Σπίλμπεργκ. Τώρα, κάτι το κράξιμο, κάτι οι αλκοολικές οι νύχτες, η "Αργώ" τρέχει σε "γρήγορω" και τσιμπάει ο,τι βραβείο υπάρχει. Τούμπα λίμπρε; Ο Θεός και η ψυχή τους. Παρακάτω τα λέω αναλυτικά ανα κατηγορία. Μην πας για ύπνο ακόμα, κάνε υπομονή.

THE "TECHIES"

Οι τεχνικές κατηγορίες που όλοι αγαπούν να υποτιμούν. Ξεχνώντας βεβαίως οτι χωρίς αυτές, απλά, δεν έχεις ταινία.
Απο τη στιγμή που υπάρχει μιούζικαλ ανάμεσά τους, στο Sound Mixing οι Αθλιοι έχουν τον πρώτο λόγο (συν το μπόνους οτι τα τραγούδια ερμηνεύτηκαν... live κατά το γύρισμα). Στο Sound Editing, εμπειρογνώμονες του αντικειμένου ρίχνουν τα λεφτά τους στο Skyfall. Whatever.

Οπτικά Εφέ καπαρώνει η Ζωή του Πι. Τίμια, καθαρά και δίκαια, αν θες τη γνώμη μου.

Μακιγιάζ αγκαλιάζει το Hobbit. Αλλωστε δεν έχει πουθενά αλλού να χτυπήσει και δε νομίζω οτι τους πάει η καρδιά να το αφήσουν τελείως αβράβευτο. Ασχετα που εμείς χεστήκαμε κιόλας.

Στις κατηγορίες "τρείς λαλούν και δύο χορεύουν", δε χωράει αμφιβολία για την Adele στο Τραγούδι. Το κόβεις απ'τη ρίζα αν γίνει κάτι άλλο. Στη δε Μουσική, η πλάστιγγα γέρνει προς τον - γενικώς αδικημένο απ'την Ακαδημία - Μίκαελ Ντάνα της Ζωής του Πι. Ο Μαριανέλι της Καρένινα είναι ο καλύτερος, αλλά τον βράβευσαν πρόσφατα και, εκτός των άλλων, η ταινία του δεν παίζει για Καλύτερη Ταινία, όπως αυτή του Ανγκ Λι. Ο Γουίλιαμς μπαίνει ως συνήθως τιμήν ένεκεν, ακόμα και soundtrack για ταινία του Στάθη Ψάλτη να γράψει, ο Ντεσπλά του Argo είναι κι αυτός σχετικά πρόσφατα βραβευμένος αλλά αποτελεί τον πιο επικίνδυνο αντίπαλο του Ντάνα, αν το sweep του Αφλεκ είναι μεγαλύτερο του αναμενόμενου. Προσωπικά, θα επιμείνω στο Ντάνα.

Για να χάσει το Art Direction (εμείς εδώ το λέμε, δυνατά κι ελληνικά, "Οσκαρ Σκηνικών") η Σάρα Γκρίνγουντ της Καρένινα πρέπει να γκρεμιστούν τα τείχη των Ιωαννίνων. Επίσης, αν τυχόν το χάσει, σταματάω να βλέπω ταινίες (που λέει ο λόγος). Τα Κοστούμια, απο την άλλη, δεν έχουν τόσο ξεκάθαρο φαβορί, αν και η Καρένινα έχει κι εδώ τον πρώτο λόγο. Εκεί θα ποντάρω κι εγώ, βάζοντας ωστόσο δυνατό διεκδικητή μια... posthmus επικράτηση της Εϊκο Ισιόντα για το Mirror,Mirror. Ναι, αυτό "της Χιονάτης" με τη Τζούλια Ρόμπερτς. 

Η Φωτογραφία τα τελευταία χρόνια πολλές φορές παίζει μπάλα μόνη της, ανεξάρτητη. Δεν είναι υποχρεωτικό οτι θα συνοδεύσει "ντε και καλά" κάποιο απο τα φαβορί της Καλύτερης Ταινίας. Φέτος, υπάρχει ενα "ντεμί" φαβορί που λέγεται Κλαούντιο Μιράντα και είναι υπεύθυνος για το συναρπαστικό... rendering της Ζωής του Πι. Παρόμοια βράβευση έσκασε μύτη απο το πουθενά και για το Avatar πριν τρία χρόνια. Αλλιώς, χτυπάει φλέβα ο Γιάνους Καμίνσκι του Lincoln (και ίσως το μόνο που πραγματικά του αξίζει...). Κρίμα για τον σπουδαίο Ρότζερ Ντίκινς του Skyfall (προσωπικός αγαπημένος), που οι "παπάδες" που έκανε στο φιλμ του Μέντες είναι για... μια ταινία του Τζέιμς Μποντ, με αποτέλεσμα να ρίχνει τις ελπίδες του κάτω απο το μέτριο.

Και τώρα, η ώρα της "τούρτας". Μοντάζ. Συνήθως κρίνει την Καλύτερη Ταινία, σε χρονιές που δεν υπάρχει... Τιτανικός. Τα τελευταία χρόνια κάτι τέτοιο πάει κι έρχεται. Δε συμβαίνει πάντα, αλλά είναι εννιά στις δέκα φορές ένα πολύ δυνατό (αν όχι σίγουρο) δεκανίκι. Αν δεχτούμε λοιπόν οτι Καλύτερη Ταινία είναι το Argo, τότε το Μοντάζ θα πάει εκεί. Αναγκαστικά, γιατί το φιλμ του Αφλεκ - χωρίς τη Σκηνοθεσία - δεν έχει που αλλού να στηριχτεί. Θα πρέπει να κερδίσει ΚΑΙ το Μοντάζ ΚΑΙ το Διασκευασμένο Σενάριο. Το 'χουμε ξαναπεί. Δεν υπάρχει "Καλύτερη Ταινία" με κάτω απο τρία βραβεία συνολικά. Εκτός αν τσιμπήσει τη Μουσική. Πράγμα δύσκολο. Οπότε είναι μάλλον κάτι περισσότερο απο προφανές το ποντάρισμα εδώ.


THE BASICS (ΚΑΙ ΚΑΛΑ)

Εδώ, οι ειδήμονες της Ακαδημίας μετράνε την "ποιότητα". Κανονικά θα γελούσαμε, αλλά παίζει λίγο νωρίτερα να 'χουνε βραβεύσει τίποτα Transformers, οπότε σκάσε και κολύμπα.

Το Διασκευασμένο Σενάριο φέτος θα κάνει τη διαφορά. Αν θέλουν Καλύτερη Ταινία το Argo, πρέπει να του δώσουν και αυτό. Αν θέλουν Lincoln, τότε ο Τόνι Κούσνερ το βάζει απο τώρα στην τσέπη. Οι υπόλοιποι δεν έχουν καμία τύχη, εκτός αν εκείνα τα τείχη των Ιωαννίδων δε βάλουν κώλο κάτω και κερδίσει κανένας Ράσελ για το Silver Linings Playbook. Χλωμό σαν τον Μπόρις Κάρλοφ.

Το Πρωτότυπο Σενάριο είναι μια ιστορία πόνου. Δε συμμετέχει κανένας σοβαρός αντίπαλων των φαβορί για την Καλύτερη Ταινία, αλλά έχει δύο γερούς μονομάχους απο το παρελθόν. Τον Μαρκ Μπολ του Zero Dark Thirty και τον Κουέντιν - he's the man - Ταραντίνο του Django. Μη με ρωτήσετε τί θα ήθελα προσωπικά. Καθαρά ψυχρά και υπολογιστικά, όμως, μάλλον θα τον φτύσουν στη μούρη και φέτος και ο - μη-χεστούμε-τώρα - σεναριογράφος της Μπίγκελοου θα τον καπελώσει και πάλι. Αν ρωτάς εμένα, απο τις πιο "ανοιχτές" κατηγορίες. Κάπου παραμονεύει και εκείνη η κωλόγρια, ο Χάνεκε, γι'αυτό μην πάρεις ακόμα το όπλο σου.

Δεύτεροι Ρόλοι. Χα! Για τον Γυναικείο, μη φάμε πολλές αράδες, έχει Αν Χάθαγουεϊ, έχει σιγουράκι, τέλος. Το ξέρουν και οι πέτρες, ακόμα κι αυτές που κρύβονται στα νεφρά. Στον Ανδρικό, ωστόσο, έχει το σχετικό τζέρτζελο. Τόμι Λι Τζόουνς ή Ρόμπερτ ΝτεΝίρο; Μέχρι πρότινος, ο Τζόουνς ήταν ακλόνητος σαν το Εξκάλιμπερ. Τελευταία, ο ΝτεΝίρο μαζεύει πόντους απο παντού, λες και είναι η τελευταία του ευκαιρία να... αναδειχθεί. Τί να πω. Πενήντα-πενήντα; Μπορεί. Δε θα ακουμπούσα λεφτά, ο Τζόουνς έχει το έρισμα των μελών, αλλά ο ΝτεΝίρο έχει... Γουάινστιν. Ξέρετε εσείς.

Πρώτοι Ρόλοι. Στον Αντρικό γράψε... Χάθαγουεϊ. 'Η αλλιώς, Ντάνιελ Ντέι Λιούις. Δεν τον κουνάς απο το τρίτο αγαλματάκι ούτε με μπουλντόζα. Κρίμα για τον Μπράντλεϊ Κούπερ πάντως. Αλλά, ο Γουάινστιν έχει λαγό στο καπέλο που λέγεται Τζένιφερ Λόρενς που - επαναλαμβάνω, ΑΝ ΡΩΤΑΣ ΕΜΕΝΑ - είναι φαβορί στον Α' Γυναικείο. Η Τσαστέιν είναι "darling" για τα μέλη, αλλά το Silver Linings δε μένει αβράβευτο που να χτυπάς τον κώλο σου κάτω. Το ποντάρισμά μου μένει ως έχει.

Βραβείο Σκηνοθεσίας. Στο άκουσμα των υποψηφιοτήτων αναφωνούσες ενα "καλά, της πουτάνας θα γίνει...", αλλά με τον καιρό ερχόσουνα στα συγκαλά σου. Εσύ, γιατί η Ακαδημία μάλλον τον ξέχασε τον Αφλεκ και πάνω στη φούρια της τρελάθηκε και δεν ξέρει πού - και με ποιά "αφορμή" - να τα πρωτομοιράσει. Εδώ, ο Σπίλμπεργκ είναι μπροστά. Θαρρώ. Να κάνει καμιά "γκέλα" ο Χάνεκε; Μπα, θα τον βολέψουν με το Ξενόγλωσσο και θα πάει στο θάλαμό του. Η ευχάριστη έκπληξη του Μπεν Ζάιτλιν (για τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου) δεν ξέρω με ποιά λογική έγινε. Ο Ράσελ του Playbook και ο Ανγκ Λι ίσως είναι οι μόνοι που μπορούν να χτυπήσουν τον "προύχοντα" Σπίλμπεργκ. Με δεδομένη την απουσία του Αφλεκ, κάτι τέτοιο θα είναι δύσκολο. Και το Lincoln παραείναι... favorite για τα αμερικανογομάρια ώστε να χάσει ΚΑΙ τη Σκηνοθεσία.

Μ'αυτά και μ'αυτά, η Καλύτερη Ταινία πάει στο Argo. Σωματείο Σκηνοθετών, Παραγωγών, Ηθοποιών, Χρυσές Σφαίρες και BAFTA, όλα πήγαν εκεί. Εχει δημιουργηθεί τέτοιο κλίμα, που αν τυχόν χάσει το Οσκαρ θα πέσουν όλοι στην Ακαδημία ζωσμένοι με εκρηκτικά για την αποκατάσταση της... τιμής τους. Παίζει λίγο και το Lincoln εδώ πέρα, για να μην είμαι τελείως μηδενιστής. Αλλά σόρι, το Argo θα κερδίσει. Και ΔΕΝ είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς (κραυγή πόνου, μην ασχολείσαι)!

Κατά τα άλλα, ησυχία. Νύσταξες, ε;