ΕΝΑΣ ΓΕΛΑΣΤΟΣ ΛΑΟΣ

-Τελικά τι θέλεις ρε Ελληνα; 
-Τα λεφτά μου. Τη σύνταξή μου, το μισθό μου. Αυτά που μου μείωσαν κι ακόμα παραπάνω.
-Και πού θα τα βρει το κράτος να στα δώσει; 
-Δεν ξέρω... Από τις μίζες που έπαιρναν τα λαμόγια.
-Ναι, αλλά οι μισθοί σου και οι συντάξεις σου είναι το μεγαλύτερο κομμάτι στον προϋπολογισμό. Κι όλες τις εισπράξεις να σου δώσουν, πάλι δε φτάνουν. Από πού θα στα δώσουν; 
-Να μαζέψουν φόρους.
-Κι άλλους; 
-Ναι, από εκείνους που τα έχουν.
-Μα, "εκείνοι που τα έχουν" έφυγαν. Εσύ δεν αποφάσισες ότι θες την Ευρώπη που επιτρέπεται να πηγαίνει όπου θέλει ο καθένας τα λεφτά του; 
-Τότε να φορολογήσουν τις τράπεζες.
-Μα, οι τράπεζες έχουν ζημιές. Θα φορολογήσεις τις ζημιές; 
-Ναι, αλλά πιο πριν είχαν κέρδη.
-Θέλεις να φορολογήσουν τα κέρδη που είχαν πριν 2 χρόνια; 
-Ναι.
-Μα, αν συμβεί αυτό, οι τράπεζες θα γράψουν μεγαλύτερες ζημιές 
-Και τι με νοιάζει εμένα;
-Εσύ δε μου είπες ότι θες να μείνεις στο ευρώ; 
-Ναι.
-Οπότε, πώς θα μείνεις στο ευρώ αν δεν έχεις τράπεζες; 
-Να τις πάρει το κράτος.
-Και μετά; Θα φορολογεί το κράτος τον εαυτό του; Ή θα φορτωθεί τις ζημιές αυξάνοντας το έλλειμμα; 
-Να μου δώσουν τα λεφτά οι Ευρωπαίοι.
-Μα, εσύ δεν είπες ότι δε θες Μνημόνιο. 
-Ναι, δε θέλω με τίποτα.
-Δηλαδή, θες να μείνεις στο ευρώ αλλά χωρίς Μνημόνιο.
-Ακριβώς!
-Δηλαδή, θες να μείνεις στο ευρώ και στην Ευρωζώνη, αλλά με τους δικούς σου όρους.
-Ναι, να μείνω όπως θέλω εγώ.
-Οπότε, μου λες ότι εσύ θα αποφασίζεις πόσα λεφτά θες. Εστω, δηλαδή, οτι αποφασίζεις να δώσεις αυξήσεις 20% στις συντάξεις και οι Ευρωπαίοι θα καταβάλλουν τα ποσά, σωστά;
-Ναι...Δηλαδή όχι. Να σου πω! Δεν είναι δυνατόν να ζήσω με 150 ευρώ. Θα πεθάνω!
-Και ποιά λύση προτείνεις; 
-Αμάν με το ευρώ! Εθνικό νόμισμα. Δραχμή.
-Δραχμή λοιπόν. Οπότε, με μια υποτίμηση θα γίνεις φθηνός, σωστά; 
-Απολύτως. Θα γίνω ανταγωνιστικός.
-Σε τι; 
-Τι εννοείς "σε τι";
-Εννοώ ότι αφού έχεις ένα προϊόν που θα το πουλήσεις φθηνά σε δραχμές, γιατί δεν το πουλάς φθηνά και σε ευρώ; 
-Γιατί δε με αφήνουν.
-Ποιοι; 
-Οι ξένοι.
-Μα, υποτίθεται ότι τώρα έχεις ανοιχτά σύνορα στην Ευρώπη. Γι' αυτό μπήκες! Για να πουλάς ο,τι θες σε όλη την Ευρώπη. 
-Δεν εννοούσα αυτό. Εννοούσα ότι αν έχω δραχμή θα έρχονται εδώ οι ξένοι για διακοπές γιατί θα είμαι φθηνός.
-Μα, έτσι θα σου αφήνουν λιγότερα ευρώ. Αφού θα είσαι φθηνότερος!
-Ναι, αλλά θα έρχονται περισσότεροι.
-Και γιατί δεν έρχονται τώρα; 
-Γιατί είμαι ακριβός.
-Και γιατί δε ρίχνεις τις τιμές; 
-Δε μπορώ. Δε με αφήνει η φορολογία.
-Μα, η φορολογία σου με τη δραχμή θα αυξηθεί, αφού θα αυξηθεί ο πληθωρισμός. Το κράτος θα ζητά ολοένα και περισσότερα. 
-Ναι. Θα είμαι όμως ανεξάρτητος.
-Από ποιους; 
-Από τους ξένους. Με ελέγχουν με το ευρώ.
-Και με τη δραχμή θα είσαι ανεξάρτητος; Πώς; Αφού η ισοτιμία της δραχμής πάλι από "ξένους" θα ελέγχεται! 
-Δηλαδή;
-Δεν υπάρχει νόμισμα που να μην έχει μια ισοτιμία. Αν θες μπανάνες, ας πούμε, κάνεις τις δραχμές σου ευρώ ή δολάρια και αγοράζεις μπανάνες! Ή πετρέλαιο, ή φάρμακα.
-Δηλαδή μου λες ότι άμα πάω στη δραχμή θα θυμηθώ τις μέρες που ο κάθε τυχάρπαστος κατέστρεφε ολόκληρες χώρες παίζοντας με την ισοτιμία;
-Ναι. 
-Καλά, μένω στο ευρώ. Αλλά χωρίς Μνημόνιο.
-Πώς θα το καταφέρεις αυτό; 
-Θα το επαναδιαπραγματευτώ.
-Πώς; Αφού δεν έχεις ορίσει ακόμα διαπραγματευτές. 
-Θα κάνω εκλογές.
-Και με ποιό πρόγραμμα; Τί θα προτείνεις; Εχεις εθνικό σχέδιο διαπραγμάτευσης; Εχεις δηλαδή ένα εθνικό "αντι-Μνημόνιο"; 
-Οχι.
-Οπότε; 
-Αει παράτα μας. Δε ξέρεις τι λες…


Καλό μας ξημέρωμα.