ΚΥΚΛΟΘΥΜΙΚΕΣ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ

Εστω οτι είσαι ενα ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ.

Εστω οτι είσαι γεμάτο με επιβάτες και τις αντίστοιχες αποσκευές τους.

Εστω οτι είσαι τιγκαρισμένος με μαζούτ, πετρέλαιο, κοκ και ο,τι άλλα σκατά καίς.

Εστω οτι είσαι ελεγμένος απο κάθε άποψη και εμπεριστατωμένα δεν έχεις κανένα πρόβλημα.

Ξεκινάς την πτήση σου. Στην αρχή, όλα καλά. Ησυχία στην καμπίνα, καμία ανησυχία στο πιλοτήριο, όλα κομπλέ. Και καλός καιρός. Ιδανικός για πτήσεις.
Υστερα απο ενα σύντομο χρονικό διάστημα, οι επιβάτες κάνουν έντονη την παρουσία τους, μιλώντας συνέχεια, δυνατά και χωρίς παύσεις. Η ησυχία σπάει, αρχίζουν τα κακά ανέκδοτα, τα αποτυχημένα καμάκια, οι ατέρμονες πολιτικές και ποδοσφαιρικές τοποθετήσεις, οι γνώσεις επί παντός επιστητού. Αρχίζεις και ζαλίζεσαι. Αντέχεις όμως. Οι φωνές και το σούσουρο δεν σταματάνε, όμως. Μετά, οι επιβάτες γίνονται ολοένα και πιο απαιτητικοί. Ζητάνε διάφορα, φαγητά, ποτά, εφημερίδες, μαξιλαράκια, πίπες στις τουαλέτες και ο,τι άλλο τους κατέβει στο κεφάλι, φέρνοντάς σε σε πλήρη σύγχυση. Οι αεροσυνοδοί τρέχουν πανικόβλητες και η κατάσταση στην καμπίνα θυμίζει δημόσια υπηρεσία εποχής Δαλιανίδη.

Τα πράγματα αρχίζουν και χειροτερεύουν, όταν χωρίς ΠΡΟΦΑΝΗ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑ, αρχίζουν βροντές, αστραπές και καταιγίδες στη μέση του πουθενά, και το έντονο πρόβλημα μεταφέρεται στο πιλοτήριο. Οι κεραυνοί κάνουν ντου απο παντού, οι κοτρώνες της βροχής πέφτουν σαν το χαλάζι και ο πληγωμένος καλλιτέχνης αναστενάζει και οι πιλότοι τα βρίσκουν σκούρα. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, οι επιβάτες μαθαίνουν το πρόβλημα και αρχίζουν να βγάζουν όλες τις φοβίες και τις ανασφάλειές τους φάτσα φόρα, με αποτέλεσμα το σούσουρο να γίνεται πανηγύρι υστερικής τσιρίδας, πανικού και ακαταλαβίστικων μπινελικίων προς πάσα κατεύθυνση.

Είσαι ενα βήμα πριν την πτώση. Η κατάσταση που περιέγραψα παραπάνω γίνεται ολοένα και χειρότερη. Φαίνεται πως δεν υπάρχει καθαρό σημείο στον ορίζοντα. Αυτομάτως, το φορτίο σου γίνεται βαρύ. Πολύ βαρύ και ασήκωτο. Τι κάνεις;

Απάντηση: Αν ήμουν τέτοιο αεροπλάνο, δε θα απογειωνόμουνα ποτέ...