ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ

Στερνή μου γνώση, να σ'είχα πρώτα, όπως λέει και η σοφή πλην κουραστικά επαναλαμβανόμενη παροιμία. Ο Μπάγεβιτς, ο προπονητής των τίτλων, των μεγάλων επιτυχιών, των μεγάλων ομάδων, των μεγάλων προέδρων αυτές τις ώρες είναι ανάμεσα σε κάποιον κύριο Θανόπουλο και άλλον έναν με πυξιδοφόρο επίθετο και άριστη γνώση της αγγλικής. Δίπλα του, ενα μάτσο άχρηστοι: ένας τυπάκος που μετά απο δύο χρονιές κατά τις οποίες ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ πλέον αδυνατεί να σκοράρει στα τρία εκατοστά απέναντι σε άδειο τέρμα, ένας άλλος συμπατριώτης του που όταν δεν βαριέται παίζει μπάλα για 2 με 3 λεπτά σε κάθε ματς, ένας κεντρικός αμυντικός που δεν ξέρει ούτε να διώχνει στο κόρνερ, ένας χαφ που κόστισε 800 χιλιάρικα και δεν μπορεί να σταματήσει τις ρεζέρβες του Θρασύβουλου, ένας τάχα μου δημιουργικός "μικρός μάγος" που φτύσαμε αίμα για να τον αποκτήσουμε και τώρα ζητάμε μετάγγιση και παραδίπλα ένας συνταξιούχος γυμναστής κι ένας παλαίμαχος βοηθός με το περίεργο όνομα "Λύσανδρος"...

Ανάμεσα σε δυό καρδιές, το μαχαίρι εχθρός, που θα λεγε και ο φίλτατος Γαρδέλης... Ομως, ο Ντούσαν, πολύπειρος καθώς είναι θα έπρεπε να είχε προβλέψει πως οι παλιές αγάπες πονάνε περισσότερο όταν ξαναγεννιούνται, ίσως επειδή τα σκατά που έχουν φάει οι συμβαλλόμενες πλευρές είναι πλέον ξεραμένα πάνω τους και δεν μπορούν να τα ξεφορτωθούν. Σε τί πρόγραμμα πλύσης να μπεί επιτέλους αυτός ο τρίσμοιρος σύλλογος; Με 10 στους 11 ξένους, μόνο στα λινά και χρωματιστά. Τι αποτέλεσμα θα βγάλει αυτό; Μια μαλακία και μισή. Χωρίς ανθρώπους να ενδιαφέρονται για σένα, είσαι μια πίκρα στο στόμα μόνιμη. Θα μιλάς για κείνη και το στόμα σου θα στεγνώνει. Ο Ντούσαν έχει σταθεί στην άκρη της λίμνης και ρίχνει πετραδάκια σ'αυτά τα βρώμικα, τοξικά νερά της. Οι πέτρες πάνε κατευθείαν στο πάτο. Οπως και όλη η ομάδα. Ενα εμετικό συνονθύλευμα, ικανό πλέον μόνο για το χειρότερο. Σε τί να σταθείς για να κρίνεις; Και ΠΩΣ να κρίνεις; Με τί βάση; Με τί κριτήρια;

Αδυνατώ να κάνω περαιτέρω σκέψεις για αυτό που λέγεται ΑΕΚ. Σιχαίνομαι και να σκεφτώ. Ούτε προπονητής της εξέδρας δεν μπορώ να γίνω πια. Τη θέση αυτή σε λίγο θα την καπαρώσει ο ίδιος ο Ντούσκο. Θα προπονεί τσάμπα, γιατί δεν υπάρχουν φράγκα. Θα κάνει τα σχέδιά του απέναντι σε ενα μέλλον πιο μαύρο κι απο τον Γιουσούφ Χέρσι. Και ίσως αυτό του αξίζει. Ισως αυτό αξίζει σε όλους μας.

Αντε στο διάολο απο δω χάμω...