ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ

Δεν είναι σχόλιο για τον Καρατζαφέρη και τον στάβλο των ακροδεξιών βουλευτών του. Ηδη έχω αρχίσει να βαριέμαι τη γραφικότητά τους και τις μπέικον φάτσες τους. Στο ΠΑΣΟΚάκι αναφέρομαι.
Οπως λέμε "ΑΕΚάκι". Κι επειδή η ομάδα έχει να πάρει 13 χρόνια πρωτάθλημα, έχει καταντήσει να φαίνεται μικρή μπροστά στους βαζελόγαυρους. Το ίδιο και η "δημοκρατική παράταξη". Στ'αρχίδια μου εμένα, βέβαια, δεν είμαι ΠΑΣΟΚος, ούτε τους ψήφισα σαν αντίδραση στη ΝΔ, ούτε θα τους ψηφίσω ποτέ μου. Αλλά αυτό με την σχιζοφρενική ιστορία της διαδοχής κατάφερε να μου προκαλέσει αδικαιολόγητους στομαχικούς σπασμούς.
Χάνει τις εκλογές ο Παπανδρέου και κάνεις δηλώσεις. Βρίσκει "καμένο" τηλεοπτικό χρόνο και πετάγεται σαν την κλανιά ο Βενιζέλος και κάνει κι αυτός τις άρπα-κόλλα δηλώσεις του. Μετά ακολουθεί ο Κουλούρης, στη συνέχεια ο Λοβέρδος, μια σπόντα η Διαμαντοπούλου απο 'δω, μία σπόντα ο Πάγκαλος απο 'κει, σε δουλειά να βρισκόμαστε. Την ίδια ώρα, ο Καραμανλής και οι φατρίες του ετοιμάζουν αναθεωρήσεις, προϋπολογισμούς, διατάξεις και ψηφίσματα τρίβοντας τα χέρια τους απο ικανοποίηση για τη μάστιγα... αυτοϊκανοποίησης που έχει πιάσει το ΠΑΣΟΚ. Ουσιαστικά, αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚάκι κάνει μόνο μέσα στο εσωτερικό του. Δεν ξέρει οτι κυβέρνηση είναι η ΝΔ. Δεν έχει καταλάβει οτι μέσα στη βουλή είναι κάτι τύποι απο το ΛΑΟΣ (κι απο τη μυρωδιά μόνο το καταλαβαίνεις...). Δεν έχει καταλάβει οτι ξημερώνει το πρωί και νυχτώνει το βράδυ. Και οι μύγες της νέας αλλαγής έφαγαν το σίδερο, τα κουνούπια ρήμαξαν το ατσάλι, αλλά η βαρυστομαχιά ακούστηκε. Ολούθε. Αλλά ούτε αυτό το πήραν πρέφα.
Και τώρα, με το μαχαιράκι στο λαιμό. Παπανδρέου; Βενιζέλος; Σκανδαλίδης; Μήπως η Εφη Σαρρή, με κάποια μορφής μεταγραφή (να παίζει μόνο στην Ευρώπη); Και τρεχάτε να ψηφίσετε, μπας και δείτε προκοπή. Να ηρεμήσει κι ο Πρετεντέρης, δηλαδή, όχι τίποτε άλλο γιατί τελευταία κοντεύει να μείνει στον τόπο ο άνθρωπος με τα πολλαπλά καρδιακά της Χαριλάου Τρικούπη. Και μετά να ψάξουμε απο 'δω, να ψάξουμε απο 'κει, μήπως λήξει το ματς στα δύο χρόνια, στις Ευρωεκλογές, στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, στην καταστροφή του κόσμου. Ενα κλίμα λαϊκής σε τέσσερις τοίχους. Αντέχεις;
Εγώ προσωπικά όχι...

Υ.Γ. Εντελώς άσχετο, αλλά δεν μπορώ να το βάλω αλλού: Η Σοφία Καρβέλα σε τί γλώσσα μίλαγε στο σχολείο; Greeklish;