ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΚΟΒΟΥΝ ΤΗ ΔΕΗ;

Ο κοντόχοντρος φίλος μου με το ατροφικό χέρι ήταν εκεί και ψάχναμε μαζί για την ταινία. Αλλά ο πάροχος είχε άλλη γνώμη κι έτσι έπρεπε να ψάξουμε αλλού για σήμα. Θα ήταν λάθος να χάσουμε την ταινία, κι ας μη θυμάμαι ποιά βλέπαμε.

Η απάντηση ήταν σε μια κοντινή παραλία. Εγώ ξάπλωσα κι αυτός στάθηκε απέναντί μου, μαζί με κάποιον άλλον, μπορεί γνωστό μου, μπορεί και όχι.

Βέβαια, το σημαντικό ήταν οτι βρέθηκα ξανά με την αγαπημένη μου γάτα. Ηρθε και κάθισε δίπλα μου, τρίβοντας τη γκρι γούνα της στους γοφούς μου. Γουργούριζε. Στο πρώτο μου χάδι, ανέβηκε στα πόδια μου, κι εγώ χαλαρωμένος ξάπλωσα πίσω. Το γουργουρητό της ήταν έντονο, γυναικείο. Της έξυσα παιχνιδιάρικα το κεφάλι κι εκείνη, ως είθισται, μισόκλεισε τα μάτια της απο ευχαρίστηση. Επειτα, έσκυψε κι άρχισε τα τρίβει τη μουσούδα της στην ευαίσθητη περιοχή μου. Είχα ερεθιστεί, ήμουν έτοιμος. Και τότε άρχισε να με γλείφει. Ηταν υπέροχο το συναίσθημα, ονειρικό, όπως ακριβώς το ζείς σε μια ονείρωξη, μια φαντασίωση, μια καύλα ελάχιστων δευτερολέπτων που στο καρέ της φαντασίας σου θαρρείς κρατάει αιώνες. Το κεφάλι της δεν το έπαιρνε πάνω απο το δικό μου. Η γλώσσα της δούλευε ασταμάτητα. Το μόνο που τη σταμάτησε, τελικά, ήταν η ολοκλήρωσή μου. Αμεση, αλλά απολαυστική. Αγνή, αλλά ηδονική. Λέρωσε τη μουσούδα της, αλλά το χάδι μου την αποζημείωσε.

Ηταν αρκετό; Οχι. Επρεπε να γυρίσω στο χωριό μου, δίπλα στο γήπεδο Καραϊσκάκη, να τσεκάρω πως πάει το διαστημόπλοιο που είχε αράξει ακριβώς απο πάνω. Αν γλίτωνα το τρακάρισμα στο δρόμο, θα έλεγα μετά βεβαιότητος πως επρόκειτο για όνειρο.