7.1.10
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΖΩΗ
Προσπαθώντας να συνέλθει απο το ανήλιαγο σοκ της απότομης προσγείωσης, ο κύριος Τάδε, δεδομένου και του νεαρού της ηλικίας του, ένιωσε την έμπνευσή του να καταρρέει. Ω, τι κόσμος, σκέφτηκε. Μα τί αμετανόητος μαλάκας! Είχε το μέλι στα χέρια του και δεν το έγλυφε.
Βέβαια, κατά μία έννοια, δεν είχε και όλη την τύχη του κόσμου στα χέρια του. Ας πούμε όμως, οτι είχε ενα σεβαστό μερίδιο, λιγότερο απο κάποιους και περισσότερο απο αυτούς που δεν τον απασχολούσαν. Το πέταξε στα σκουπίδια μαζί με τα απομεινάρια μιας κρέπας που περιείχε τυρί, γαλοπούλα, μαγιονέζα, πατατάκια και αυγό. Χωρίς την τύχη του, έμεινε μόνος στο πέλαγος να σκάει σφαλιάρες στα λυσσασμένα κύματα. Μα τί πανηλίθιος μαλάκας! Μπορούσε να φουσκώσει το σωσίβιο και δεν το έκανε.
Σκεπτόμενος, κατά τη διάρκεια του ευσεβούς πνιγμού, το παρελθόν του, αισθάνθηκε οτι κατά τη διάρκεια παρόμοιων ανώμαλων και απότομων προσγειώσεων ήτο υπέρ το δέον εκτεθειμένος. Απροστάτευτος. Κοιτούσε δεξιά, αριστερά, κοιτούσε πάνω-κάτω, δεν έβρισκε τίποτα. Ολη την ώρα μουρμούρα επειδή κρύωνε ολόγυμνος σε θερμοκρασίες Νευροκοπίου. Μα τί θεότυφλος μαλάκας! Είχε τόσα ρούχα σπίτι του και βαριόταν να τα βάλει.
Τελικά, και παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, ο κύριος Τάδε επιβιώνει. Εχει αρχίσει να μαθαίνει, βέβαια, οτι δε θα είναι κάθε μέρα του Αγίου Κώλου και η επιβίωσή του θα αποτελεί σε λίγο καιρό ζήτημα ισολογισμού με ενα παθητικό "ΝΑ" με το συμπάθιο. Οπότε, προκειμένου να υπερασπιστεί τα κεκτημένα (μια ωραιότατη βασιλόπιτα που ήδη τη φάγανε τα αγαπημένα του πρόσωπα), αποφάσισε να προστατευτεί μια και καλή. Προσευχήθηκε λοιπόν στο θεό Τίποτα να εμφανίσει μια γιγαντιαία κατσαρίδα και να τον καταπιεί. Ετσι, δε θα διέτρεχε κανέναν κίνδυνο, αφού ακόμα και μετά της πυρηνικής εκρήξεως ουδέν λάθος αναγνωρίζεται απο το ταμείο της δυστυχίας.
Επειτα, ο Τάδε έκλεισε τα μάτια του και άραξε στον καναπέ να χαζέψει τη βαρεμάρα του. Κι απο τη βαρεμάρα, λιποθύμησε. Μα τί ανεπίδεκτος μαλάκας! Είχε μια γιγαντιαία κατσαρίδα έξω απ'την πόρτα του να τού βαράει τα κουδούνια, και δεν έκανε τον κόπο να της ανοίξει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου